Finansowe IQ

W celu zmienienia czegoś powinniśmy poznać stan obecny. A więc do dzieła - testujemy się.

Test jest prosty. Czytasz zdanie, odpowiadasz tak lub nie a na koniec podliczasz punkty.

Mi wyszło, że jestem beznadziejna i wiele jeszcze muszę się nauczyć. Mam nadzieję, że luty temu pomoże. A Ty?

1.Duże wydatki np. remonty, wydatki sezonowe (OC, zakupy świątecznych prezentów) planuję z wyprzedzeniem.

2.Co miesiąc z pensji odkładam część pieniędzy na duże wydatki roczne (j.w) lub kwartalne.

3.Zapisuję wszystkie moje wydatki.

4.Przed utworzeniem mojego budżetu monitorowałam(em) moje wydatki przez kilka miesięcy.

5.Monitoruję założenia mojego budżetu i modyfikuję w razie potrzeby.

6.Mój plan oszczędzania (wysokość środków jakie na oszczędności przeznaczę) jest częścią wydatków w moim planie budżetu.

7.Wszystkie środki dodatkowe (premie, zwrot z podatku...) idą bezpośrednio na konto oszczędnościowe.

8.Prezenty i datki na cele charytatywne uwzględniam są uwzględnione w moim budżecie.

9.Jeśli przewiduję, że przekroczę moje planowane wydatki w jednej z kategorii w moim budżecie, staram się zaoszczędzić je w innej. 

10.Mam zaoszczędzone pieniądze na poduszkę finansową (po prostu mam "zaskórniaki").

11.Mam rezerwę w budżecie na nieprzewidziane wydatki.

12.Prezenty świąteczne czy urodzinowe nie stanowią katastrofy dla mojego budżetu.

13.Wiem, ile pieniędzy potrzebuję na życie miesięcznie/rocznie.

14.Panuję nad moimi wydatkami (np. nad kartą kredytową) tak, aby nie przekroczyć limitu.

15.Potrafię policzyć wszystkie moje wydatki.

16.Nie żyję ponad stan.

17.Nie używam mojej karty kredytowej, jeśli nie wiem, czy będę w stanie spłacić zadłużenie w wymaganym okresie.

18.Płacę wszystkie moje rachunki na czas.

19.Moje dochody są większe niż moje wydatki.

20.Nie pozwalam wywierać na siebie presji (np. przez rodzinę i znajomych) aby wydawać pieniądze, których nie mam.

21.Nie kupuję produktów luksusowych nawet na wyprzedażach, chyba, że ich zakup został przeze mnie ujęty w budżecie.

22.Patrzę na mój budżet, jak na sposób, w jaki mogę się dowiedzieć, na co mnie stać, a na co nie.

23.Mam określony cel finansowy, o którym pamiętam (np. szybsze spłacenie kredytu, wakacje).

24.Mam w budżecie ujęte małe nagrody za wytrwałość.

25.Wszyscy w mojej rodzinie uczestniczą w tworzeniu budżetu.

Za każdą odpowiedź TAK - 4 punkty, NIE - 0, Nie wiem/nie jestem pewien - 2.

0-35 punktów
Jeśli w ogóle prowadzisz budżet (sposób kontroli wydatków), chyba się zgodzisz, że nie działa. Może nawet z lekka panujesz nad wydatkami miesięcznymi, ale każdy niezaplanowany koszt wywraca Twój budżet do góry nogami. Możesz również po prostu nie zdawać sobie sprawy, z tego, jakimi pieniędzmi obracasz i co z nimi możesz zrobić. Musisz zwrócić większą uwagę na swoje wydatki i urealnić swoje wyobrażenia o własnych przychodach i rozchodach.

36-70 punktów
Prawdopodobnie jesteś już po pierwszych próbach budżetowania, jednak niekoniecznie efektywnych i przy okazji nie do końca zdajesz sobie sprawę, co tak naprawdę idzie źle. Nie bądź dla siebie zbyt surowy - budżetowanie wymaga wiele dyscypliny, uwagi i drobiazgowości, a to nie jest łatwe dla każdego. Staraj się dokształcać i wyciągać wnioski z własnych finansowych wpadek.

71-100 punktów
Chociaż zawsze można jeszcze coś poprawić, Ty masz już opracowany system, który jest skuteczny. Sprawdź jeszcze raz miejsca, w których padła odpowiedź NIE lub NIE WIEM, żeby zobaczyć, nad czym trzeba popracować. Ale i tak, pamiętaj, jesteś wyjątkowy - należysz do garstki ludzi, którzy efektywnie  zarządzają swoim budżetem. Gratulacje!

(*źródło: http://frugalistka.blox.pl/2010/02/Finansowe-IQ-Sprawdz-sie-123.html, dostęp: 6.02.2013)

Read more »

Miej jakieś finansowe cele!

Wielu z nas nie zastanawia się tak naprawdę nad finansami. Każda wypłata w ten czy inny sposób zostaje wykorzystana, płacimy rachunki i pozwalamy sobie na małe przyjemności. Forbes radzi nieco inne podejście do sprawy. 

Popularny magazyn postuluje, że pierwszym krokiem do przejęcia kontroli nad swoimi finansami jest określenie swoich finansowych celów. Tak naprawdę każdy z nas je ma, obchodzi się jednak z nimi bardzo po macoszemu. Przykładów jest milion. Znacie osoby, które przy każdej możliwej okazji mówią, że chcą mieć samochód, albo mieszkanie, albo śliczną torebkę z allegro i mimo upływu lat wcale się do zakupu tych rzeczy nie zbliżają? Ja też znam. WIELU. Sama jestem taką osobą. 

Forbes proponuje inaczej:

1) zastanów się po co tak naprawdę pracujesz- co by Cię zadowoliło- dom? mieszkanie? rower? podróże? Cokolwiek. 

2) przemyśl, czy ten cel jest osiągalny przy pomocy oszczędzania, czy też trzeba będzie się posiłkować bankiem

3) jeśli należy do tej pierwszej kategorii, zapisz sobie wyraźnie, jaki to cel. 

4) zaplanuj ile pieniędzy będzie Ci potrzeba na zrealizowanie tego marzenia

5) rozważ, ile musiałbyś (i możesz na to sobie pozwolić) odłożyć miesięcznie

6) wprowadź to w życie! 

Jeśli zakup, który planujemy wymaga od nas dodatkowego udziału (np banku albo rodziców), zapisz sobie ile będzie Cię kosztować spłata tego miesięcznie- na jakie raty możesz sobie pozwolić. O tego typu grubszych zakupach będziemy jeszcze tutaj rozmawiać. Póki co- warto je mieć w planie. 

Najważniejsze to mieć cel. Wyraźnie sprecyzowany i WIDOCZNY.
Zapisany jasno i wyraźnie. Najlepiej zrób sobie w pokoju tablicę, na której wypiszesz wielkimi literami swój cel, zawiesisz milion ilustracji, które najlepiej go obrazują i najbardziej popychają Cię do działania. Następnie na kartce papieru lub w specjalnie założonym do tego zeszycie spisuj ile miesięcznie uda Ci się odłożyć na realizację tego celu. Powiedz sobie jasno- chce kupić ultra drogą sukieniunie, więc nie jem dziś kebaba za 10 zł- jem groszek z tesco i paluszki rybne, a 5 zł rzucam do skarbonki.

Read more »

In the rich men's world - czyli witamy w lutym

Rozważania na temat pasji w życiu nie będą już głównym punktem programu, choć wcale to nie oznacza, że zostaną pominięte - w końcu wszystko się tak naprawdę przeplata ze sobą.

Read more »

Podsumowanie styczniowych wariacji na temat pasji

Mamy małe opóźnienie, ale co się odwlecze... to... będzie później. Tak więc dziś małe podsumowanie miesiąca szukania pasji. 

Czy znalazłyśmy pasję w styczniu? NIE. W takim sensie, że nie było żadnego dzikiego objawienia, wielkiego TAK właśnie to mam robić. Co nie znaczy, że cały miesiąc upłynął pod znakiem marnotrawienia czasu. Dzięki poszukiwaniu pasji można zrozumieć czego tak naprawdę się chce dla siebie. 

Największa styczniowa nauka- dla mnie takim przełomowym momentem było zrozumienie, że to wcale nie chodzi o to, by mieć pracę marzeń związaną z naszym hobby. Praca marzeń to taka praca, która pozwala Ci żyć lajfstajla, który Ci odpowiada. Robić to, co kochasz w życiu (spędzać minuty i godziny na tym, co jest dla Ciebie fajne)

krótki przewodnik po tym jak się za to zabrać (zestawienie całego miesiąca) 

Video inspiracje:

Scott Dinsmore o tym, jak niewielu z nas pracuje z pasją 

Seth Godin jak pracować z różnymi ludźmi i kreować szczęście przez działanie projektowe

O przepływie i zasadach jego szukania

JP Morgan o hodowaniu pasji

A gdyby pieniądze nie miały znaczenia?

Szukaj pasji wszędzie (pomysły i inspiracje)

Szukaj w testach internetowych (tutaj aż trzy linki) 

Szukaj pasji w kiosku ruchu

Szukaj pasji w pracy

Szukaj pasji będąc jak dziecko

Szukaj pasji w innych ludziach

Szukaj u znajomych

Szukaj planując ostatni rok życia

Szukaj wymyślając idealny dzień 

Szukaj w przepływie

Szukaj w zazdrości

Szukaj pytając innych o swoje mocne strony

Szukaj pasji w przeszłości

Szukaj pasji przez to co robisz odkładając rzeczy

Z drugiej strony:

Głos sceptycznej Penelopy Trunk

A może już masz idealną pracę?

Relaks w chwili załamania

Read more »

Szukaj pasji wszędzie: powrót do przeszłości

Tak siedzimy i się zastanawiamy z Kasią, co jeszcze chciałybyśmy wypróbować w tym kończącym się miesiącu poszukiwania pasji. 

I Kasiunia wymyśliła, a ja przyklasnęłam, że niezwykle ważne w tym procesie szukania siebie i tego co powinniśmy robić, jest zwrócenie uwagi na PRZESZŁOŚĆ. Na to, co sprawiało nam kiedyś przyjemność. Na to, dzięki czemu czuliśmy się dobrze, szczęśliwie i po prostu tak jak trzeba. Tak naprawdę na tę listę można wpisać wszystko. Od obrazkowego skakania na skakance, po pieczenie pierniczków, albo puszczanie samochodzików po torze. 

Tak więc dzisiejsze zadanie stojące przed Wami wygląda następująco:

Czym skorupka nasiąka za młodu... 

To co kochaliście w naturalny sposób w dzieciństwie, może być tak naprawdę czymś, co jest Wam przeznaczone. I choć nie namawiamy Was do obsesyjnego powrotu do obżerania się truskawkowymi flipsami, dróg jest wiele i - you never know where they might lead you...

Read more »

Szukaj pasji wszędzie: zapytaj swoich przyjaciół

Ten sposób szukania pasji bardzo mnie zainspirował. Znalazłam to gdzieś w sieci, chyba na blogu Jakuba Królikowskiego. To jest naprawdę fajny trop- czasami ciężko nam dotrzeć do wszystkich naszych talentów i możliwości, a jeśli nawet je znajdziemy to możemy mieć kłopot zmienić je w konkretne zawody. 

Ponieważ jestem w tej nieszczęśliwej sytuacji, że większość moich przyjaciół jest w pewnym oddaleniu ode mnie (oczywiście geograficznym) napisałam mailika:

Moi drodzy! 

bardzo Wasz proszę o pomoc!

szukam pasji do mojego projektu (http://praca-marzen.blogspot.com/) i chciałabym ją znaleźć trochę z Wasza pomocą

jeśli mielibyście jakieś 20 minutek cennego czasu podczas codziennej gonitwy, prosiłabym Was serdecznie o podpowiedz: co wg Was mogłoby być moja praca marzeń  jakie mam mocne strony i jak wyobrażacie sobie moje życie zawodowe :) będę wdzięczna za wszelkiego rodzaju pomysły  inspiracje i podpowiedzi, w końcu znacie mnie najlepiej:) 

Odzew z początku był bardzo malutki (coś Ci moi milusińscy mało mają chęci do doradzania zawodowego). Mój M. otwarcie odmówił wszelkiej odpowiedzi, oznajmiając mi, że mam robić to co mi sprawia radość a on będzie mnie wspierał (tylko, M. ja nie wiem do końca co to jest) 

Z innych odpowiedzi:

No to mi zrobilas zagwozdkę na wieczór...musze pomyslec w sumie, ale tak na gorąco to wydaje mi się Aniu że spelnilabys sie np. w roli jakiegos managera (branza dowolna  - cos z Twojego kregu zainteresowan), bo:1. Twoja inteligencja emocjonalna jest dobrze rozwinięta wiec bedzieszmiec dobre podejscie do kazdego pracownika2. Potrafisz swietnie dowodzic grupa3.  Jestes bardzo kreatywna4. Perswazja nie jest Ci obca5. Kochasz aktywnosc i wyjazdy,wiec wyjazdy sluzbowe nie beda Ci przeszkadzc..6. Potrafisz rozwiazywac zlozone problemy wiec  nie pozowlisz na popadniecie firmy w ruinę..A moze....DZIENNIKARZ!!!! BO:1. Interesujesz sie swiatem2. Chetnie piszesz i czytasz3. Potrafisz nawet zrobic ladne zdjecie:)4. Kochasz wyjazdy i ruch5. Lubisz jak cos sie dzieje6. Lubisz byc Pania swojego losu i niekoniecznie dostosowywac sie do etykiety biurowej...

Gdzie ja Cie widze? Dla mnie jestes urodzona bisneswoman! Konieczniemusisz zalozyc swoj biznes, tylko jaki... tu mam problem.Bedziesz wtedy szefem dla samej siebie - mozesz sobie na to pozwolic,gdyz sama motywujesz sie do pracy i zawsze dazysz do swojego celu,dlatego na pewno go osiagniesz.Jaka masz role pelnic w swoim biznesie? Wymyslac co ludzie maja dlaCiebie robic - zawsze mialas swietne pomysly, czy to prezenturodzinowy, czy to referat, czy sposob na spedzenie wolnego czasu.Realizacja zajma sie juz ludzie pod Toba - wszelki kontakt z klientem,ktorego tak bardzo nie lubisz:PSzukanie informacji, podzial pracy, wymyslanie nowosci i wprowadzanieich w zycie to Twoje mocne strony!

Właśnie wczoraj o tym myślałam tylko nie miałam już siły :) napiszę do końca weekendu :) - do tej pory czekam na odpowiedź Katarzyny, która pisze ze mną tego bloga... wstyd! 

 Uwazam ze przede wszystkim Twoja praca marzen powinna byc kreatywna. Odtworczosc pozostaw ludziom, ktorzy sami nie maja nic ciekawego do powiedzenia. Poza tym Ty sie bardzo szybko nudzisz, wiec powinno to byc cos zroznicowanego pod wzgledem obowiazkow. Kolejna sprawa to Twoj charakter przywodcy, wiec powinnas sama byc szefem dla siebie, a byc moze tez dla innych. I potrzebujesz do tej pracy ludzi z podobna pasja, ktorzy beda popierac Twoje szalone pomysly, bo zazwyczaj (choc na 1 rzut oka moze sie wydawac inaczej :P ) Twoje idee sa logiczne. Nie moze byc Twoim wspolpracownikiem ktos taki jak ja np, bo ja unikam ryzyka i moge tym stlamsic kazdy pomysl w zarodku, jesli pomyslodawca posluchalby moich katastroficznych scenariuszy. Wiec potrzebujesz ludzi Let's do it! Tym bardziej ze sama sie czasem wahasz przed podjeciem decyzji. Uwazam tez ze powinnas wykorzystac swoja znajomosc angla i zainteresowania. Moglabys pisac scenariusze do filmow i ksiazki bo w koncu moze byloby cos oryginalnego do obejrzenia lub poczytania. O, i jeszcze szybko lapiesz inspiracje do roznych rzeczy. Wiec jak na moj gust, choc to moze nic odkrywczego widze Cie w pracy w szeroko pojetej branzy mediow i rozrywki, bo robilabys cos na czym sie znasz, masz dryg i co Ci sie podoba :) Wiec najlepiej zaloz czasopismo (ja moge wziac kacik sportowy ;)

 Aniu ty możesz być dobra we wszystkim. Musisz tylko znaleźć ten "Zing" (dalej wypowiedzi nie cytuję, bo kolega odwołuje się do moich aktualnych projektów i snuje wizje ich rozwoju, ale to jedno zdanie bardzo mi się spodobało. 

Praca marzen: - absolutnie pozbawiona rutyny- wymagajaca aktywnego dzialania (fizycznie i przede wszystkim psychicznie) czyli odpada np. siedzenie 8h przy biurku- wymagajaca czesto nowych pomyslow i kreatywnosci- z wieloscia roznych, ciekawych projektow- w towarzystwie ludzi z pasja, ktorzy nie tylko beda motywowac do dzialania, ale tez pomoga poznac calkiem nowe dziedziny zycia- bez ciaglego nadzoru szefa lub sama sobie szefem- z mozliwoscia czestych podrozy- absolutnie niezwiazana z branza handlowa - praca handlowca/sprzedawcy itp. ODPADA!- towarzystwo w pracy  - przewaga mezczyzn (z nimi swietnie sie dogadujesz:))- koniecznie odpowiednie wynagrodzenie - min. 2500zł na reke (ja wiem, ze to jest do zrobienia i wcale nie jest to wygorowana kwota)- czas pracy elastyczny - jak nie zrobisz dzis to zrobisz jutro - po prostu ma byc zrobione! bez presji czasu(...)Gdzie? Jako kto? Jaka branza? Jaki zawod?- dziennikarstwo - piszesz genialnie i musisz to wykorzystywac! - gazety, czasopisma itp.- organizacja imprez - niezwiazane z handlowaniem, ale juz stricte z organizacja- scenarzystka!!!!- pisarka podrozniczka! ale lepsza niz Pawlikowska czy Wojciechowska:D- agencja reklamowa- agencja marketingowa

Ta-ta-ra-raaaaam! jak widać niektóre odpowiedzi się powtarzają, sugerując, że faktycznie coś jest na rzeczy. 

 

Read more »

Szukaj pasji wszędzie: the incredible hulk, czyli szukaj w zazdrości!

Czytałam sobie ostatnio na Psychology Today jak znaleźć pasję, i bardzo fajny pomysł mi podsunęli. Chodzi o spojrzenie na nasze bardziej zielone oblicze... Kojarzycie zielonego potwora, wielką zmorę wielu ludzi czyli... ZAZDROŚĆ? 

Według artykułu, który przeczytałam, warto się przyjrzeć temu, czego zazdrościmy innym - to może nam podpowiedzieć, jakiego życia pragniemy, oraz co nas pasjonuje. 

Tak sobie myślę- to ma całkiem spory sens. Przecież zazdrościmy ludziom sposobu na życie, często nawet pracy, kiedy indziej po prostu możliwości. Czego więc zazdroszczę ja?

1) wolnych weekendów i świąt! 

2) gdy ktoś nie pracuje nawet całych 8h, bo ważne jest by zrobił co ma zrobić a nie to ile siedzi w biurze

3) kiedy kogoś ze znajomych publikują, czytają, chwalą za to co napisał/zrobił

4) podróży wszelakich, zawsze i wszędzie

5) aktywnego lajfstajla, robienia miliona rzeczy naraz

6) pracy w której nie trzeba rozmawiać z ludźmi ciągle

7) gdy kogoś stać na oszczędzanie, inwestycje i kolację poza domem

Hmm... tak patrzę na te swoje najważniejsze punkty zapalne, które wyzwalają we mnie hulka (plus the green, minus the muscle) i coś mi się widzi, że ta moja pasja to zdecydowanie coś związanego albo z pisaniem, albo z publikowaniem różnych rzeczy, jest to też podróż i próbowanie nieznanego. Styczeń dobiega końca a my jesteśmy chyba coraz bliżej! 

Read more »

Test osobowościowy Briggs Myers i kim mam być według mojej osobowości

Pamiętacie, kiedyś zdarzyła nam się notka o pracy a osobowości. A propo artykułu Penelope Trunk z poprzedniego odcinka, znalazłam internetowy test na osobowości, o którym ona wspominała. Zróbcie sobie- jest stosunkowo szybki do zrobienia (72 pytanka), ma odpowiedzi tak i nie i daje jednoznaczny wynik.

Moja diagnoza- ENFP  - Ekstrawertyk Intuicyjny Uczuciowiec Obserwator
Interpretacje można znaleźć pod linkiem- o tu.

Moja interpretacja:

Wrażliwa osobowość znajdująca spełnienie w ekstrawertycznej postaci, kierująca się wartościami i intuicją. Nie przepada za schematami i bezdusznym stosowaniem reguł. Ma skłonność do występowania w roli rzecznika innych osób, do obrony ich interesów. Preferuje dobre relacje w życiu osobistym i zawodowym, a sytuacje problemowe stara się rozładowywać z marszu. Lubi wyzwania, które niosą ze sobą głębszy sens, wymagają kreatywnego i elastycznego podejścia. Funkcjonuje najpełniej we współpracy i harmonii z innymi ludźmi, dopingując ich, pobudzając wyobraźnię dla poszukiwania nieprzetartych dotychczas ścieżek, artystycznie prowokując. Lubi działać na pewnym poziomie ogólności i eksperymentować z potencjalnymi możliwościami, uszczegułowianie natomiast woli pozostawić innym. Startują zawsze z wysokiego pułapu, ale przy braku motywacji ich zapał opada w miarę upływu czasu. Obszary zgodne z tym rodzajem osobowości: Doradca, konsultant personalny, trener, artysta, kompozytor, pisarz, projektant, dekorator wnętrz i inne.

Szerzej o moich potencjalnych karierach ze strony mypersonalities:

Artist Art Director Actor Accountant/Auditor Banker/Economist Consultant Career Counselor Conference Planner Church Worker Diplomat Dietitian/Nutritionist Designer Entrepreneur Engineer Editor Human Resources Housing Director Homemaker Journalist Lawyer/Attorney Musician

Merchandise Planner Marketer Massage Therapist Nurse Newscaster Occupational Therapist Public Relations Psychologist/Counselor Painter Politician Project Manager Researcher Scientist Social Worker Speech Pathologist Social Scientist Senior Manager Trainer Teacher/Professor Technical Specialist Writer

Read more »

Z drugiej strony - Zawodowe robienie tego, co się kocha to mrzonka

A teraz będzie o pasji trochę z drugiej strony. Czytam sobie od czasu do czasu bloga Penelope Trunk. Pani ta pisze bardzo humorystycznie o pracy i często zdarza jej się wylewać kubeł zimnej wody na zapalonych absolwenciaków, czy yody self-helpu, pokazując, że życie tak naprawdę nie jest takie skomplikowane i nie wymaga czytania specjalnych poradników. 

Przetłumaczyłam na dziś bardzo ciekawy artykuł Penelopy- Zła porada dotycząca kariery: Rób to co kochasz

"Jedną najgorszych porad dotyczących kariery, którą założę się każdemu kiedyś udzielono, jak i pewnie zdarzyło się dawać innym jest: Rob to, co kochasz. 

Zapomnij o tym. To absurd. Piszę od czasu, kiedy nawet nie wiedziałam jak pisać- w przedszkolu dedykowałam swoje pisanie mojemu tacie. Możesz nie być w przedszkolu, ale jeśli wiesz kim jesteś, to robisz to co kochasz choćby nie wiem co, a to dlatego, że to kochasz. 

Dlatego to niedorzeczne, że musimy otrzymywać zapłatę za to, że robimy to co kochamy, bo przecież robilibyśmy te rzeczy tak czy inaczej. Pewnie powiesz: "Poczekaj, przecież Tobie płacą za robienie tego, co kochasz. Jesteś taką szczęściarą!" Ale to nie prawda. Każdy z nas jest wieloaspektowym, wielowarstwowym, skomplikowanym człowiekiem, a jeśli czytasz tego bloga, to prawdopodobnie poświęcasz dużą część życia na zagłębianie się w siebie- wiesz, że to cały proces. Nikt z nas nie lubi tylko jednej rzeczy. 

Jestem pisarką, ale kocham seks bardziej niż pisanie. A nikt nie płaci mi za seks. W sumie to moje życie intymne, jak pewnie wiecie, obecnie, raczej kuleje. Co wcale nie oznacza, że nie śpię po nocach myśląc- powinnam pisać czy uprawiać seks? A to dlatego, że decyzje dotyczące kariery to nie decyzje na temat tego- co ja kocham najbardziej. Decyzje dotyczące kariery dotyczą tego, jakiego rodzaju życie chcę sobie stworzyć. 

Więc jakim cudem mogłabym wybrać tylko jedną rzecz, którą kocham? Jaki byłby tego sens?

Świat pokazuje, że to co kochasz, to to, czemu poświęcasz czas. Próbuj więc rzeczy. Jeśli lubisz to robić, wróć do tego. W zeszłym miesiącu spróbowałam pilatesu. Nie chciałam próbować, ale koleżanka powiedziała, że nauczycielka jest po prostu świetna, więc poszłam. I strasznie mi się spodobało. Od tego czasu zaczęłam chodzić na zajęcia trzy razy w tygodniu. I to zmieniło mnie w jakiś sposób. Stoję bardziej wyprostowana (miałabym też lepszy seks, gdybym jakiś uprawiała. Świat pilatesu powinien skupiać swoją reklamę bardziej na tym, że sport ten poprawia życie seksualne. To zupełnie dziewiczy rynek) 

Często to, co powinniśmy robić zawodowo, to taka czynność, którą chcemy wykonywać tylko dlatego, ze nam płacą. Jeśli założysz sobie, że Twoja praca to musi być coś, co robiłbyś nawet gdyby Ci nie płacili, będziesz szukać bardzo bardzo długo. Może nawet DO KOŃCA ŻYCIA. Po co więc wyznaczać sobie taki daleki horyzont? Nagrodą za pracę jest wnoszenie wkładu w coś większego niż Ty sam, to branie udział w życiu społecznym, oraz bycie wynagradzanym pieniędzmi. 

Presja którą nakładamy na siebie poszukując kariery idealnej to wariactwo. Zważywszy na to, że ludzie starają się ją znaleźć przed trzydziestką, (a to dlatego, by uniknąć kryzysu wieku średniego oraz uciążliwego dzwonienia biologicznego zegara) niewiele trzeba, by ich w ten sposób złamać. To właśnie dlatego jednym z najbardziej potencjalnie depresyjnych okresów w życiu jest początek kariery zawodowej (kiedy ludzie mają po 20kilka lat), kiedy to uświadamiamy sobie, że to zupełnie niemożliwe tak po prostu robić, co się kocha. 

A teraz rada bardziej praktyczna: Rób nie to co kochasz, a to, czym jesteś. Tak właśnie wybrałam swoją karierę. Kupiłam książkę "Rob to, czym jesteś"- to chyba jedna z moich ulubiony karierowych książek wszech-czasów  i zrobiłam sobie skrócony test Myers- Briggs. Książka dała mi obraz moich silnych stron i listę karier, w których mogę odnieść sukces na podstawie tych atrybutów. 

To relacje z innymi, a nie prace, czynią życie wspaniałym. Ale praca może zniszczyć Twoje życie- może sprawić, że będziesz czuć, że nie masz kontroli nad swoim czasem czy osiąganymi celami. Pamiętaj jednak, że żadna praca nie sprawi, że Twoje życie będzie kompletne. To mit rozprzestrzeniany przez tych samych ludzi, którzy mówią Ci, by robić to co kochasz. Robienie tego co kochasz, sprawi, że poczujesz się spełniony. Nie musisz jednak dostawać za to pieniędzy. 

Praca może Ci także uratować życie. Jeśli jesteś zagubiony, samotny i zastanawiasz się jak się znaleźć w tym świecie, znajdź pracę. Jakąkolwiek pracę. Poczucie struktury, regularne kontakty ze zwykłymi ludźmi, oraz możliwość wniesienia czegoś do większej grupy to sposoby na przekalibrowanie naszego życia. 

Jeśli więc przytłacza się konieczność robienia tego, co kochasz, może zrozum po prostu, że jesteś zupełnie zwyczajny i zapomnij o tym. Po prostu rób coś, w czym będziesz dobry. Rób cokolwiek. 

A jeśli jesteś już tak przytłoczony, że czujesz już zbliżającą  się depresję, rozważ możliwość, że praca może Cię uratować. Znajdź jakąś. Praca i bycie docenianym w społeczeństwie to coś niezwykle ważnego. Tak czy inaczej, społeczeństwo ceni ludzi z pieniędzmi. zarób więc trochę. Robienie czegoś, co się kocha nie jest takie ważne. Miłość jest ważna w związkach. Stwórz jej trochę właśnie tam."

Mam nadzieję, że się podobało- tłumaczenie bardzo bardzo po macoszemu, ale-ale, daje ogląd na pomysł. 

Read more »

Szukaj pasji wszędzie: idealny dzień życia.

Ostatnio opowiadałyśmy Wam o szukaniu pasji przez wyobrażanie sobie, że właśnie zdiagnozowano u nas śmiertelną chorobę i mamy przed sobą ostatni rok życia. Wspomniałyśmy, że nie do końca uważamy to ćwiczenie za miarodajne, bo w "normalnym świecie" trzeba brać poprawkę na przyszłość i konieczność zapewnienia sobie przeżycia. 

Dziś ćwiczenie  bardzo podobne, ale jednocześnie fundamentalnie inne. Zainspirował mnie do wypróbowania tego artykuł znaleziony Art of Non-Conformity. 

W skrócie można to przedstawić w ten sposób:

Generalnie im więcej poświęcimy na to i im więcej wyłapiemy szczegółów, tym łatwiej będzie nam znaleźć sposoby poprawy naszego dziś. 

zdjęcie: Daria Orzeł 
(http://prze-blyski.blogspot.com/)

Co wyszło mi:

Mój idealny dzień życia zaczyna się bardzo wcześnie. Pewnie gdzieś koło 6.00 (tak, jestem zwolennikiem szybkiego wstawania). Zaczyna się od szybkiego prysznica i bardzo pysznego śniadania. Może nie codziennie coś innego, ale chciałabym jeść jakieś straszne pyszności i pić kawkę z kawiarki. Do śniadanka czytam sobie albo gazetkę, albo internet, słucham Roxy. Od siódmej robię coś albo na bloga, albo po prostu coś do jednego z moich aktualnych projektów. O ósmej zmierzam sobie do pracy- tutaj nie ma większego sprecyzowania co to za praca- chcę, żeby była w niej pewna elastyczność, kreatywność i dobre wykorzystanie moich zdolności. Praca jest na tyle blisko, że sobie idę do niej pieszo. Albo pracuję z domu- to też mogłoby być bardzo idealne (mam swój gabinecik i tam sobie pracuję)

Pracuję max 8h (często mniej, bo wyrabiam się ze wszystkim szybciej). Po pracy szybciutko do domu, robię/podgrzewam szybki ale pyszny obiad i ruszam spotkać się ze znajomymi, albo gdzieś na miasto (na koncert, na spacer do kawiarni, gdziekolwiek). Po powrocie do późnego wieczoru siedzę sobie z M i albo coś oglądamy, albo ja czytam/piszę a on gra i sobie rozmawiamy. Na dobranoc kąpiel relaksująca. I spać. 

Inaczej jednak w weekend. Chciałabym, żeby moje weekendy mijały na Przygodzie. Pakuję się i jadę gdzieś, gdzie mnie nie było. Albo odwiedzam rodziców i brata, ale to nie jest jedyna aktywność dnia. Próbuję ciągle czegoś nowego. Sportu może też. Jeżdżę, odkrywam. Jem takie rzeczy, które by mi nie przyszły do głowy. W ten deseń. Tutaj nie ma konkretów, bo chciałabym, żeby moje weekendy były niespodziewane i pełne fajności. 

jak wygląda mój dzień powszedni?

- wstaję o 4.00, 5.00, 6.00 lub 7.00 w zależności od tego jaką mam zmianę w pracy

- szybko się myję i jem kanapki i piję kawę jaka jest

- jadę do pracy 1h, jestem tam 8,5h, wracam znów 1h. 

- rezygnuję z obiadu z lenistwa

- walę się na łózko i oglądam seriale, czasami spłodze jakąś notkę. 

- śpie, i kolejny dzień

- weekend zlewa mi się z normalnym tygodniem, bo pracuję i w tydzień i w weekend. 

Room for improvement? I think so. 

Read more »